آقای رئیسی! از مسئولیت ریاست جمهوری، کناره‌گیری کنید/ آينه آدينه - 222 + دولت گرفتار

بيانيه تحليلي حزب توسعه ملّي ايران

+

مقاله «دولت گرفتار» از روزنامه اطلاعات

آينه چون نقش تو بنمود راست / خود شکن آينه شکستن خطاست*

اوضاع سیاست داخلی و امنیت عمومی وضعیتی بهتر از حوزه‌های دیگر ندارد. حدود سه ماه از مسمومیت مشکوک دانش آموزان مدارس در شهرهای مختلف کشور می‌گذرد. اما جامعه همانند سایر حوزه‌ها به جای شنیدن توضیح روشن و قانع کننده، شاهد اظهار نظرها و مواضع متناقضی است که بیش از هر چیز از سردرگمی و سرگشتگی مقامات حکایت دارد.

در طول این یکسال و نیم، دولت سیزدهم از حمایت‌های بی‌دریغ و غیر مشروط تمامی ارکان نظام و قوای کشور در مقایسه با تمامی دولت‌های پس از انقلاب برخوردار بوده است ...

حتی دولتی همچون طالبان که از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده و اداره کنندگان آن با منطق دنیای جدید بیگانه‌اند یا کشوری مثل ونزوئلا که رکورددار بالاترین نرخ تورم و سقوط پول ملی در جهان بوده است طی اين مدت اخیر توانسته‌اند بحران تورم و گرانی را مهار و ارزش پول ملی خود را بهبود بخشند.

با تأسف باید گفت در حال حاضر «نقش دولت آقاي رئيسي در اقتصاد کشور» با فروش اوراق قرضه به بانک‌ها و افزایش قیمت ارز به منظور کاهش کسری بودجه و پرداخت حقوق کارمندان دولت، محدود شده است.

حزب توسعه ملی ایران در بیانیه ای از ابراهیم رییسی خواست از مسئولیت ریاست جمهوری کناره‌گیری کند. متن کامل این بیانیه را در ادامه بخوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم

ملت شریف و آگاه ایران

اکنون بیش از یک سال و نیم از روی کار آمدن دولت جدید در چارچوب طرح یکپارچه سازی حاکمیت و با شعار گره نزدن اقتصاد کشور به برجام، ایجاد سالی یک میلیون شغل و کاهش نرخ تورم در سال دوم به زیر ده درصد می‌گذرد. ادعای آقای رئیسی و همکاران وی این بود که تنها بیست در صد مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور متأثر از تحریم هاست و هشتاد درصد بحران‌ها و معضلات ناشی از ضعف مدیریت اجرای کشور است و دولت وی برای حل مشکلات معیشتی مردم و سامان دادن به اقتصاد کشور در چارچوب سیاست‌های کلان موجود برنامه‌ای هفت هزار صفحه‌ای را در دست اجرا دارد.

در طول این یکسال و نیم دولت سیزدهم از حمایت‌های بی‌دریغ و غیر مشروط تمامی ارکان نظام و قوای کشور در مقایسه با تمامی دولت‌های پس از انقلاب برخوردار بوده است که اختیارات مطلق کمیته مولد سازی به ریاست معاونت اجرایی رئیس جمهور با اختیارات اجرایی و قانونگزاری و مصونیت کامل قضایی تنها یک نمونه آن است.

طی این مدت حتی یک بند از آن برنامه ادعایی هفت هزار صفحه‌ای به اطلاع مردم نرسید در عوض جامعه شاهد عظیم‌ترین تنش‌ها و بحران‌ها در کلیه سطوح اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و حتی امنیتی بوده است. در این مدت برجام که به شهادت رئیس جمهور و وزیر امور خارجه سابق آماده امضا بود به علت دیپلماسی شعارزده و تعلل عامدانه مسؤلان دستگاه دیپلماسی این دولت به محاق رفت و اکنون با تغییر شرایط، این طرف‌های آمریکایی و اروپایی هستند که برای بازگشت به برجام شرط تعیین می‌کنند. در نتیجه براثر ادامه تحریم‌ها و نیز تشتت، بی برنامگی و بی کفایتی کادر اقتصادی دولت شاهد سقوط آزاد ارزش پول ملی در برابر ارزهای خارجی هستیم.

این در حالی است که حتی دولتی همچون طالبان که از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده و اداره کنندگان آن با منطق دنیای جدید بیگانه‌اند یا کشوری مثل ونزوئلا که رکورددار بالاترین نرخ تورم و سقوط پول ملی در جهان بوده است طی مدت اخیر توانسته‌اند بحران تورم و گرانی را مهار و ارزش پول ملی خود را بهبود بخشند. با تأسف باید گفت در حال حاضر نقش دولت در اقتصاد کشور با فروش اوراق قرضه به بانک‌ها و افزایش قیمت ارز به منظور کاهش کسری بودجه و پرداخت حقوق کارمندان دولت محدود شده است.

طی این مدت کشور حادثه‌ای همچون مرگ مرحومه مهسا امینی در بازداشت پلیس که با اندکی تدبیر و درایت و عذر خواهی به موقع از ملت و برکناری فرماندهان مسئول انتظامی می‌توانست حل و فصل شود ، براثر ضعف مدیریت کنترل بحران و ناتوانی در جلب اعتماد جامعه، کشور را گرفتار بحرانی کرد که طی سال‌های پس از انقلاب نمی‌توان برای آن نظیری یافت، بحرانی که به نقطه عطفی در روابط میان حکومت و جامعه طی سالیان پس از انقلاب تبدیل شد. و بر پیکر جامعه زخمی برجای گذاشت که آثار آن زدودنی نیست.

امروز همه پیمایش های اجتماعی از افزایش نارضایتی‌ها و کاهش شدید اعتماد عمومی به حاکمیت حکایت دارد. به موازات کاهش پشتوانه اجتماعی، اعتبار بین المللی جمهوری اسلامی طی این مدت به نازل‌ترین سطح خود طی سال‌های پس از انقلاب کاهش یافته و دستگاه دیپلماسی دولت، ناکارآمد و نا آزموده‌تر از آن است که بتواند این روند را متوقف یا کند سازد.

اوضاع سیاست داخلی و امنیت عمومی وضعیتی بهتر از حوزه‌های دیگر ندارد. حدود سه ماه از مسمومیت مشکوک دانش آموزان مدارس در شهرهای مختلف کشور می‌گذرد. اما جامعه همانند سایر حوزه‌ها به جای شنیدن توضیح روشن و قانع کننده، شاهد اظهار نظرها و مواضع متناقضی است که بیش از هر چیز از سردرگمی و سرگشتگی مقامات حکایت دارد.

به رغم گذشت سه ماه از این ماجرای مشکوک، دولت نه تنها قادر به شناسایی عاملان این اقدام جنایتکارانه نبوده، بلکه حتی نتوانسته نوع گاز و سم به کار رفته را شناسایی و اعلام کند تا بیمارستان‌های کشور برای معالجه سریع دانش آموزان مصدوم آمادگی لازم را داشته باشند. به این ترتیب به لطف دولت سیزدهم نظامی که بزرگترین دستاورد قابل اتکایش حفظ امنیت اجتماعی بوده است، اکنون شهروندانش دولتی را تجربه می‌کنند که حتی توان حفظ امنیت دانش آموزان مدارس را نیز ندارد به طوری که اولیای مدارس در برخی شهرها برای حفظ جان فرزندان خود ناگزیر از استخدام نگهبان و مراقب و شبگرد در اطراف مدارس شده‌اند و برخی نیز از فرستادن دخترانشان به مدرسه خودداری می‌کنند.

منبع: عصر ايران ---- لینک کوتاه: asriran.com/003hNr ---- کد خبر ۸۸۱۷۵۵ ---- ۱۶-۱۲-۱۴۰۱

-----------------------------

--------------------------------

http://hasanzadeh-mansour.blogfa.com/category/190

-------------------------------

http://hasanzadeh-mansour.blogfa.com/category/97

-----------------------

http://hasanzadeh-mansour.blogfa.com/category/169

-----------------------------------

* - نظامی » خمسه » مخزن الاسرار »

بخش ۴۷ - داستان پادشاه ظالم با مرد راستگوی

پادشهی بود رعیت شکن

وز سر حجت شده حجاج فن

هرچه به تاریک شب از صبح زاد

بر در او درج شدی بامداد

رفت یکی پیش ملک صبحگاه

راز گشاینده‌تر از صبح و ماه

از قمر اندوخته شب بازی ای

وز سحر آموخته غمازی ای

گفت فلان پیر تورا در نهفت

خیره کش و ظالم و خونریز گفت

شد ملک از گفتن او خشمناک

گفت هم اکنون کنم او را هلاک

نطع بگسترد و بر او ریگ ریخت

دیو ز دیوانگیش میگریخت

شد بِه بَر پیر جوانی چو باد

گفت ملک بر تو جنایت نهاد

پیشتر از خواندن آن دیو رای

خیز و بشو تاش بیاری بجای

پیر وضو کرد و کفن برگرفت

پیش ملک رفت و سخن درگرفت

دست بهم سود شه تیز رای

وز سر کین دید سوی پشت پای

گفت شنیدم که سخن رانده‌ای

کینه کش و خیره کشم خوانده‌ای

آگهی از ملک سلیمانیم

دیو ستمکاره چرا خوانیم

پیر بدو گفت نه من خفته‌ام

زانچه تو گفتی بَتَرَت گفته‌ام

پیر و جوان بر خطر از کار تو

شهر و ده آزرده ز پیکار تو

من که چنین عیب شمار توأم

در بد و نیک آینه‌دار توأم

آینه چون نقش تو بنمود راست
خود شِکَن! آینه شکستن خطاست

راستیم بین و به من دار هش

گرنه چنین است بدارم بکش

پیر چو بر راستی اقرار کرد

راستیش در دل شه کار کرد

چون ملک از راستیش پیش دید

راستی او کژی خویش دید

گفت حنوط و کفنش برکشید

غالیه و خلعت ما درکشید

از سر بیدادگری گشت باز

دادگری گشت رعیت نواز

راستی خویش نهان کس نکرد

در سخن راست زیان کس نکرد

راستی آور که شوی رستگار

راستی از تو ظفر از کردگار

گر سخن راست بود جمله در

تلخ بود تلخ که الحق مر

چون به سخن راستی آری بجای

ناصر گفتار تو باشد خدای

طبع نظامی و دلش راستند

کارش ازین راستی آراستند

بخش ۴۸ - مقالت پانزدهم در نکوهش رشگبران: هر نفس این پرده چابک رقیب »

« بخش ۴۶ - مقالت چهاردهم در نکوهش غفلت: ای شده خشنود به یکبارگی

منابع:

1) گنجور https://ganjoor.net/nezami/5ganj/makhzanolasrar/sh47

2) شعر و ادب https://sheroadab.ir/post/223

3) https://sheroadab.ir/post/category/poems/%d9%86%d8%b8%d8%a7%d9%85%db%8c-%da%af%d9%86%d8%ac%d9%88%db%8c

----------------------

اگر بدانیم که بودجه دولت از سال ۵۸ تا به حال بیش از ۲۱ هزار برابر رشد داشته، به خوبی در می‌یابیم که تمامی ادعاهایی که دولت‌ها درباره کم کردن حجم خود و نیز برون‌سپاری فعالیت‌هایشان داشته‌اند، در عمل به ادعایی بدون اثبات وکاملا خلاف بدل شده است و نشانی از واقعیت ندارد. حتی باوجود تمامی اختیاراتی که در قالب مصوبه رهبری در اجرای اصل ۴۴ به دولت تفویض شده تا بخش مهمی از مسئولیت‌هایش را به بخش خصوصی واگذارد و از بدنه اجرایی چاق خود بکاهد، عملاً بر این حجم افزوده شده و ارقام بودجه، رشدهای قابل توجه پیدا کرده است؛ به نحوی که حال دستگاه اجرایی مانده تا چگونه هزینه خورد و خوراک و تمنیات این عائله سنگین و چاق و شکمو را تأمین کند.

بودجه ۳۰۰ میلیاردی دولت، حال از ۵ هزار همت هم بیشتر شده است. رشد قیمتی که حتی از رشد قیمت دلار هم فراتر رفته و تقریباً دوبرابر بیش از آن است و کار به جایی رسیده که دولت از این ۵ هزار همت با همه جهادی که به خرج داده بیش از یکصد یا یکصد و بیست همت نمی‌تواند برای پروژه‌های عمرانی خود کنار بگذارد و بخش قابل توجهی از بودجه خود را هم باید صرف کمک به صندوق‌های بازنشستگی خودکند که هر روز بیش از قبل محتاج کمک دولت می‌شوند و اکثریت همین کارمندان و کارگران دولتی و بازنشستگانش که عائله او محسوب می‌شوند هم هر روز از گذشته فقیرتر می‌شوند و به همین خاطر نه با جان و دل کار می‌کنند و نه با فراغ بال و وجدان آسوده به کار خلق می‌پردازند؛ با وجودی که مقررات سفت و سختی درباره استخدام وضع شد تا تعداد کارکنان دولت رشد بی‌قواره نداشته باشد اما عدم تمایل دولت‌ها برای دست برداشتن از اختیارات خودشان و کاهش تصدی‌گیری آنها این مجموعه مقررات و سخت گیری‌ها نه به کاستن از حجم و بدنه و مخارج از هزینه‌های آن انجامید و نه کم کردن دخالت آنان در حوزه‌های مختلف تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی در حوزه اقتصاد و کسب و کار را موجب شد. علت آن این است که دولت دوست ندارد و نمی‌خواهد از دخالت در هر کار مردم دست بردارد و با وجود دست تنگی که در ایجاد درآمد پایدار برای خود دارد می‌خواهد همچنان مقدرات همه چیز در دست خود او باشد و به همین خاطر دلیل هر نارسایی و کمبودی که در هرجا هست و هر مشکلی که در هر کجا بروز و ظهور می‌یابد به پای او نوشته می‌شود و گریزی هم از آن نیست. از قیمت بلیط هواپیما گرفته تا بهای نخ و سوزن و پیاز و سیب‌زمینی و نخود و دلار و طلا و هر چیز دیگر، نه دست از قیمت‌گذاری دستوری بر می‌دارد و نه به اقتضائات بازار آزاد و علم اقتصاد تن می‌دهد و نه از وضع مقررات و قوانین متعدد و بعضاً متناقض دست می‌کشد و نه حاضر است بپذیرد که از ظرفیت نخبگان و توانایی‌های آنان در فهم و حل مسایل کشور باید استفاده کرد و کار مردم را به دست خود مردم سپرد. به همین خاطر است که گمان می‌کند برای حل هر مشکل و مسأله‌ای باید سازمان یا شرکت و یا دفتر و دستک‌ جدید یا ستاد و کار گروه تازه‌ای ایجاد کرد که ناگفته پیداست خود بر حجم تشکل می‌افزاید. همین گرفتار آمدن در هزینه‌های رو به تزاید و ضعف در استفاده از ظرفیت نخبگانی در نظام تصمیم‌گیری و تکیه بر دانش و ظرفیت محدود خودمانی، موجب شده که همچنان نتواند حرکتی در مسیر اصلاحات ساختاری در اقتصاد انجام دهد و از روزمرگی خطرناکی که گرفتارش شده نجات یابد. همچنان توانایی اصلاح نظام یارانه‌ای بنیان بر باد ده انرژی را ندارد.

همچنان به سیاست ارز ترجیحی رانتی و فساد آور ادامه می‌دهد و از تک نرخی ارز که همه شاهد رانت بزرگ چند نرخی بودن آن هستیم ناتوان مانده و از کوتاه کردن دست واسطه‌ها و دلالانی که اقتصاد کشور را به گروگان گرفته‌اند عاجز است و نیز همچنان نظام مالیاتی‌اش در اجرای مالیات برعایدی سرمایه، مالیات بر املاک مستغلات، مالیات بر خودروها و خانه‌های لوکس، مالیات بر احتکار مسکن و اخذ مالیات از معاملات سفته بازانه و سوداگرانه که صدها و هزاران برابر یک کارمند و کاسب جزء درآمد دارند ناتوان مانده است.

فقط کافی است به بازار مسکن، زمین، طلا، ارز و خودرو در فاصله همین ۶ ماه اخیر و تحولات و نوسانات آن چشم بدوزیم تا دریابیم که در همین فاصله چندماهه، چه گروهی در پیش چشم دولت و مجلس ره صدساله را یک‌شبه پیمودند و چگونه اکثریت جامعه در این قمار بی‌رحم و مروّت نوسانات مدام تورمی، هست و نیست باخته‌اند!

و پیش از همه اقشار حقوق بگیری که قدرت تطبیق خود را با این نوسانات بی‌حساب و کتاب نداشته و حال مانده‌اند که با افزایش ۲۰درصدی درآمدشان در سال بعد و غول تورمی که همین حال هم دندان‌هایش را نشان داده و افزایش بی‌حد و حساب اجاره خانه، چه کنند؟

منبع: روزنامه اطلاعات ----- يکشنبه 14 اسفند 1401

https://www.ettelaat.com/archives/677698#gsc.tab=0