دیروز 18 دسامبر یا 27 آذر روز ملی قطر بود و قطریها در روز ملی خود جشنی جهانی برگزار کردند. انتقال زمان بازیها از خرداد و تیر به آذر هم اگرچه با توجیه هوای مناسب به جای گرمای خرداد و تیر صورت پذیرفت اما بهواقع برای آن بود که فینال در روز 27 آذر یا 18 دسامبر برگزار شود. تقویم فیفا به میزبانان سابق این مجال را را نمیداد تا مثلا فینال جام جهانییی که در آمریکا برگزار شد با روز استقلال شان یا در فرانسه با روز پیروزی انقلاب مقارن شود و اگر در دوره ای رخ داده تصادفی است. دربارۀ قطر اما این نه یک اتفاق و حُسن تصادف که کاملا برنامهریزی و آگاهانه و شاید فراوان هزینه شده بود.
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- جام جهانی 2022 فوتبال به عادلانهترین شکل ممکن به پایان رسید چون هم افتخارات لیونل مسی کامل شد و هم از لذت هنرنمایی «امباپه» محروم نشدیم. (خودم را میگویم چون دوست داشتم امباپه گل بزند ولی آرژانتین قهرمان شود! سه بار هم زد ولی باز مسی برد و چه بهتر از این؟!)
مسی حالا از حیث موفقیتها و شاید محبوبیت به دیهگوی مارادونای فقید پهلو میزند و این جام برای ستارۀ کمرو و درونگرا با روحیات کودکانه، همانی است که کم داشت و گرنه باقی همه را داشت.
نه این نویسنده فوتبالنویس است نه این یادداشت، ورزشی و چنانکه از عنوان برمیآید برای بیان این گزاره یا مدعاست که