خجالتی یا درونگرایی؛ کودکتان درگیر کدام است؟ فرزندان خود را دریابیم، که « دۥر» یابیم - 110تعمیم تعبیر «فرزندم خجالتی است» به کودکانی که انزوا را ترجیح میدهند، برای توضیح وضعیت به غریبهها، مضرتر از آن چیزی است که والدین سعی میکنند چهره فرزندشان را در مقابل غریبهها بهتر کنند. در واقع، این امر به هیچ وجه بهبود نمی یابد، بلکه یک دلیل به ظاهر خوب برای توجیه گوشه گیری در اختیار کودک قرار میدهد که از تعامل با دیگران خودداری کند زیرا این یک ویژگی شخصیتی است که قابل تغییر نیست.اخبار اجتماعی سلامتزینب کامرانی: والدین اغلب فرزندان خود را با عنوان خجالتی توصیف میکنند، به خصوص اگر رفتار آنها با غریبهها یا در جمعهای خانوادگی و مکانهای عمومی پالایش شود. با این حال، مطالعات روانشناختی میان احتیاط و واکنشهای یک کودک خجالتی و درونگرا تفاوت قائل میشود.جان آتو، روانشناس بالینی از دانشگاه پالوس وردس در کالیفرنیا در مقالهای که توسط وبسایت" تودی پرنتس" درباره امور آموزشی منتشر شده است، میگوید: «خجالتی بودن و درونگرایی یکی نیستند. کودک خجالتی اغلب در برخی موقعیتهای اجتماعی احساس راحتی نمیکند و در کارهای سخت، کندتر عمل میکند و با دور شدن از افرادی که نمی شناسند یا موقعیتهای جدید، تعاملیتر میشوند.»وی افزود: «در مورد کودک درونگرا، او انزوا را ترجیح میدهد و با افرادی که میشناسد یا نمیشناسد رفتار یکسانی دارد، بنابراین خصلت خجالتی که با کودکان در مرحله پیش از بلوغ همراه است، دلیلی برای نگرانی نیست. برای والدین مهم است که علائم را به طور دقیق شناسایی کنند و بدانند که چگونه اضطراب اجتماعی بر زندگی فرزندانشان تأثیر می گذارد.»خجالتی یا اضطراب درونگرایی؟تعمیم تعبیر «فرزندم خجالتی است, ...ادامه مطلب