درگیری در جبهههاي مختلف نبرد چه خطراتي دارد؟نويسنده: مهربان جعفر گلابيچند سال پيش يكي از دوستان پيشكسوت كه در جايي به صورت رهگذري مرا ديد، گفت: شما خسته نميشويد اين همه نصيحت ميكنيد، توصيه ميكنيد و حكومت اعتنا نميكند و راه خود را ميرود؟! راستش درجواب سكوت كردم، يعني چيزي براي گفتن نداشتم. اما روي اين موضوع بسيار فكر كردم و هنوز هم هزار بار با خودم اين سوال را مطرح ميكنم و خيلي وقتها خسته شده دست از قلم برميدارم. اما باز فكر ميكنم اگر من و همكارانم كه حرفهمان نوشتن است، ننويسيم و افضل از ما بزرگان و دانشمندان و عاقلان و سياستمداران و عالمان و شاعران و هنرمندان و مشاهير و... نگويند و ننويسند آيا اوضاع بهتر ميشود؟ به هر حال براي خودم يك پاسخ يا بهانه پيدا كردم كه بگذار ما وظيفه خود را انجام دهيم و به قول معروف برايمان تره هم خرد نكنند، اما اگر خداي ناكرده اوضاع به سمتي رفت كه همه از آن ميترسيم فردا فرزندانمان و نسلهاي آينده و تاريخ ما را شماتت نكنند كه آيا اين همه نابساماني و تهديد براي كشور را ديديد و چيزي نگفتيد؟ بگذار از هماكنون پاسخ داده باشيم كه والله هزاران بار، هزاران نفر از دلسوزان و آيندهانديشان و وطندوستان برخي كند و برخي تند، برخي با زبان آمار برخي ديگر صريح و شفاف گفتند و نوشتند و گوش شنوايي پيدا نشد.با اين مقدمه ميخواهم از زاويهاي نسبتا بديهي كه احتمالا مناقشهاي در آن نيست مشكلات را از زاويه تعدادشان نگاه كنم. ميگويم همه منتقدان در قضاوت نسبت به عملكرد مسوولان اشتباه ميكنند ولي آيا مسائل ما زياد نيستند؟ فرض ميكنيم در همه مشكلات موجود كه مسوولان اصلش را نفي نميكنند، موضع تصميمگيران درست است و هيچ نقصي در ادعاها و عملها وجود ندارد ولي آيا, ...ادامه مطلب